Gister alles al ingepakt, de rugzakken zijn beide net onder de 10 kg. Redelijk. Zou iets minder mogen. Nou ja, de noodvoorraad mueslirepen en zoute pinda's wordt vast iedere dag wat lichter ;-)

Vanochtend in alle rust opstaan, reislog aanmaken, laatste dingetjes regelen.

Om half 1 de bus vanaf de Noodweg naar het station, willen de trein die om 13u19 vertrekt. Helaas is er een stroomstoring en rijden er geen treinen tussen Assen en Zwolle. Advies is om via Leeuwarden te gaan. Mooi, die trein vertrekt over 5 minuten, kunnen we halen. De verwachte aankomsttijd in Utrecht is slechts een half uur later dan het oorspronkelijke plan en we hebben nog steeds 2 uur in Utrecht voordat de nachttrein vertrekt.

Vanwege werkzaamheden moeten we overstappen in Hilversum waar de aansluitende trein ook niet blijkt te rijden. Maar ach, tijd zat en er rijden genoeg treinen op dat traject.

Om half 5 in Utrecht, nog steeds ruim op tijd. Eerst maar wat eten. Creatief maal: sushi van AH, paar stukken kip van KFC en een ijsje. We blijken daarna zelfs nog wat meer tijd te hebben, de nachttrein heeft vertraging. Uiteindelijk vertrekt hij 40 minuten te laat, om kwart voor 7. Op het perron staan meer mensen met rugzakken en wandelstokken. We maken ons niet druk, deze trein gaat naar ons einddoel en we hebben morgen in Innsbruck ook absoluut geen haast, we hoeven pas in de avond in het hotel in het Stubaital te zijn.

Onze gereserveerde slaapplaatsen zijn in de tweede wagon achter de locomotief. We hebben een 4-persoons coupé waar nu al 1 Oostenrijker is en we horen dat er later in Keulen nog iemand bij zal komen.

In Elst (waar de trein normaliter niet zou stoppen) blijft de trein ruim een uur staan, er is iets mis met de stroomvoorziening. Gelukkig worden de deuren geopend zodat men naar buiten kan. Het is heerlijk weer en in de trein zonder stroom (en dus geen airco) best warm.

Met inmiddels bijna 2 uur vertraging (en nog steeds geen zorgen) vertrekken we rond half 9 uit Elst. Helaas is de vreugde van korte duur. Vlak voor de brug over de Nederrijn ineens een noodstop. En weer geen stroom. Het blijkt een andere oorzaak te hebben, de bovenleiding is kapot en er zijn ook ruiten van de trein gesneuveld. Ai. De omroeper voorspelt al dat de trein ws niet verder kan.... Tja, niks aan te doen. De trein staat wat scheef in een bocht, de deuren mogen niet open. Raampjes gelukkig wel. Er zit niks anders op dan wachten. Het is best gezellig in het treinstel met twee gezinnen en nog wat losse reizigers en het personeel. Iedereen blijft rustig en is deels gelaten en lacherig. Bastiaan en ik zien er gelukkig de lol wel van in, zoiets maak je niet vaak mee en we zijn er redelijk gerust op dat we Innsbruck morgen nog wel gaan halen. Mooie zonsondergang boven de rivier met de Veluwe erachter.

Het blijft lang onduidelijk wat er gaat gebeuren. In de media lezen we na een tijdje dat Prorail nog zoekt naar de beste manier om te evacueren, er zitten maar liefst 350 mensen in de trein.

https://www.nu.nl/binnenland/6322577/350-mensen-vast-in-trein-naar-oostenrijk-door-kapotte-bovenleiding-bij-arnhem.html

Het worden uiteindelijk bussen, we zien ze al aankomen in het donker. Tegen 23u komt het bericht dat we de trein uit kunnen. Er is in de eerste wagon 1 deur open en met een tijdelijk trapje komen we op het talud. Er zijn veel prorail medewerkers om te helpen en bij te lichten. Een klein stukje lopen naar een verhard stuk waar we de beide rails kunnen oversteken, daarna nog een stukje verder naar het weggetje dat langs de rivier loopt. Over de rails naast ons is trouwens geen enkele trein meer langs gekomen, het lijkt erop dat dit traject volledig is afgesloten.

De locomotief heeft een behoorlijk stukke voorruit, zal voor de machinist geen pretje zijn geweest. Dan valt ons 'leed' alles mee.

Omdat we vrij voorin de trein zaten, komen we in de eerste bus. Die is na ruim een uur terug in Utrecht en zet ons eruit bij het station, zonder aanwijzingen over hoe nu verder. Eerder was al iets gezegd over hotelvouchers, maar dat blijft nu onduidelijk. Het is dan fijn dat iedereen in hetzelfde schuitje zit, met zijn allen weten we veel. Even verderop blijken namelijk NS mensen te staan die vouchers uitdelen. We mogen zelf een hotel zoeken en kunnen tot max €200 declareren. We haken aan bij 1 van de gezinnen uit onze wagon en gaan naar het eerste hotel in de buurt. Het inchecken gaat ontzettend traag en de rij is erg lang. Na een tijdje wachten toch maar eens vragen naar de mogelijkheden. Dan blijkt dat er 20 kamers voor 2p beschikbaar zijn, maar er staan veel meer mensen... Wij besluiten het goede te doen en onze plek als 10e in de rij af te staan aan een Arabisch sprekend gezin met kleine kinderen dat achteraan staat. Hopelijk hebben ze het begrepen. Het tweede hotel dat we proberen heeft ook een lange rij en nog minder kamers... Verder zoeken dan maar. Aan de andere kant van het spoor bij Inntel staan nog niet zoveel mensen, maar de persoon die in zijn eentje alle gestrande reizigers moet inchecken, weet nog niet hoeveel kamers er zijn. Bastiaan blijft daar staan, ik ga naar het 4e hotel. Ook daar al wat andere slachtoffers en onzekerheid over de mogelijkheden. Gelukkig belt Bastiaan na een half uurtje dat het bij Inntel lijkt te gaan lukken, dus ik ga terug. Uiteindelijk staan we om 1u45 in een kamer! Voor €145, vrij luxe, grote badkamer, leuk uitzicht. Jammer dat we er maar kort van kunnen genieten. Ik ben ondertussen al bezig met het reserveren van de reis voor morgen. Na wat mislukte pogingen omdat treinen vol blijken te zitten, kan ik plaatsen reserveren in 3 treinen. Morgen om 6u43 vertrekken, 4x overstappen en, als het goed is, om 17u18 in Innsbruck. We gaan het zien!

Om 3u licht uit. Pff, bijzondere dag!