(noot vooraf bij plaatsen op 31 juli om 21u30: ik ga later nog foto's bij dit verhaal zetten)

Om 7u gaat de wekker. Lekker geslapen! We hebben 1,5 uur de tijd voor ontbijt en inpakken. Of eigenlijk uitpakken, want we nemen veel minder mee, de rugzakken zijn half leeg. Wel oa 2l water pp, wat noodspullen, jas voor als het voorspelde buitje inderdaad gaat vallen en de wandelstokken. Ik had zelf al 2 stokken en we hebben er nog twee geleend van Corine en Leo.

Prima ontbijt, oa muesli en broodjes met een vers gekookt eitje. We zien nog 10 andere gasten. Veel meer zullen er in dit pension ook niet zijn denk ik, het is niet zo groot.

Om half 9 naar de bushalte, nemen de bus naar Fulpmes en moeten dan nog een stukje omhoog lopen. Helaas iets verder dan gepland want ik koos de verkeerde bushalte. Altijd lastig, onbekende bussen. Het is een kleine 2 km naar de kabelbaan Kreuzjoch. Daar mogen we gratis in. Gaat een flink stuk omhoog, naar het ski-wandel gebied Schlick 2000. Daar heeft SNP een route van bijna 10 km en 750m stijgen en dalen uitgezet tussen 2100 en 2500 meter hoogte.

Boven bij het kabelbaan station hebben we uitzicht op het ondiepe dal aan de NO kant van de bergrug. Indrukwekkende rotspartijen. Daar nog even de boel organiseren, zonnebrandcrème smeren (het is stralend weer) en een kopje koffie en dan op pad. Het is 10 uur. Begint meteen mooi met een vrij vlak liggend smal pad aan de kant van het Stubaital met groots uitzicht op het dal en de bergen aan de andere kant. Ik meteen al blij met een Notenkraker (gaai-achtige vogel). Weinig mensen op dit pad terwijl het bij de kabelbaan toch best druk was. Maar de meeste mensen blijken aan de andere kant van de bergrug te lopen, we zien ze er als wij ook terug komen aan die kant. Gelukkig dunt het wel uit als we verder naar het ZW lopen. Onderweg een baby zangvogeltje op het pad, kon nog niet goed vliegen. Heb de ouders helaas niet gezien. Ook nog een paar cirkelende gieren, moet de soort nog opzoeken. En een wolk Alpenkauwen. Later in de lucht vooral parapante vliegers.

Na een beste klim en daarna een afdaling door een wei met 'bellende' schapen komen we rond 12u bij het verste punt vanaf de start, de Starkenburger Hütte. Tijd voor lunch: kaiserschmarrn en een spinazie-kaas knödel. Heerlijk!

Dan een forse klim, bijna 300m over een spannend pad met veel losse stenen. Lukt wel goed, blij met de stokken als extra steun. Alhoewel we wel al bedenken dat we straks in het dal nieuwe stokken gaan kopen. We weten nu wat belangrijk is en wat onze stokken niet hebben: een click systeem (ipv een draaisysteem) en neopreen handvaten zijn fijn met zweterige handen. En dopjes onderop ipv harde punten zodat ze niet in zachte grond wegzakken.

Op het hoogste punt van vandaag (iets meer dan 2500 m) besluiten we om de route toch maar wat in te korten omdat we bang zijn dat we anders niet op tijd terug zijn bij de kabelbaan. Die sluit om 16u15. Er volgt nog een spannende afdaling, deels met een staalkabel als reling. Die is hard nodig. Ook weer een stukje tussen lawinehekken door. We doen een klein stukje over hetzelfde pad als vanochtend en daarna het laatste stuk langs de NO kant van het bergruggetje. Zijn op tijd terug, gelukkig hoefden we ons niet heel erg te haasten.

Heb later de lengte van onze route nagemeten op de kaart. Garmin horloge zegt namelijk maar 5, maar die heeft veel kms gemist door trage voortgang op het horizontale vlak. Inderdaad is het meer: we hebben 6 km van de SNP route gedaan en daarna nog 2,6 via de kortste weg naar de kabelbaan, totaal 8,6 km. Scheelt uiteindelijk dus slechts een ruime km met de oorspronkelijke route, maar vooral veel hoogtemeters (ongeveer 200).

Beneden in Fulpmes bij het kabelbaan station halen we een ijsje en nieuwe stokken. En een pet voor Bastiaan; hij had er eigenlijk gister 1 willen kopen in Innsbruck, maar ja, daar waren we veel te laat. Gelukkig kon hij vanochtend in het pension 1 lenen.

Er gaat nu een bus vanaf het kabelbaan station, prettig. Zijn rond 17u weer terug in het pension. Beide met zere voeten en vermoeide benen en Bastiaan met een kleine blaar. Maar vooral met veel mooie herinneringen! Goede start van de vakantie! Wel blij dat we morgen iets minder ver hoeven ;-)

Moeten helaas later nog wel weer een klein stukje lopen, naar het dichtst bijzijnde restaurant. Een pizzeria die ook lekkere spaghetti blijkt te hebben. Zijn niet lang blijven zitten, in de beginnende schemer rond 20u weer terug, net voor de lichte regen die nu eindelijk toch nog valt. Ik ga op het balkon zitten om dit te schrijven, Bastiaan ligt op bed met zijn telefoon. Moe maar voldaan!