Vandaag een 'rustdag', slapen vannacht in dezelfde hut. Ontbijt is helaas wel vroeg, van 6 tot 7. Zo kunnen wandelaars op tijd vertrekken om het in de middag vaak wat slechtere weer voor te blijven. Het ontbijt is een buffet met fruit, muesli, brood, kaas en vleeswaren. Er liggen zakjes om lunchbrood me te nemen. Ik geniet van yoghurt en muesli, Bastiaan neemt fruitsalade.

Bastiaan gaat daarna even terug naar bed met zijn telefoon, ik vertrek rond 8u voor een wandeling omhoog langs de Alpeiner Bach. Het eerste deel is vlak, door fantastische weides met bloemen. Lekker om de rust te hebben om te fotograferen en vogels te zoeken. Ik zie wat tapuiten, een paartje kneu en veel waterpiepers.

SNP heeft voor ons bedacht om vandaag ruim 7 km naar een meer te lopen, maar dat is me wat te gortig. Ik zie wel hoe ver ik kom. Het is sowieso een schitterend pad, omhoog langs een bulderende waterval. Uiteindelijk loop ik toch iets verder dan vantevoren gedacht, ik zag wat andere mensen op een richel boven de waterval en heb dat als doel gesteld. Was de moeite waard! Het is een vlak keteldal, een halfrond plateau met aan de bovenrand een gletsjer. Er staat een soort tempel: een paal met Nepalese vlaggetjes. Ik zie ook waar de route naar het meertje naar toe gaat over een puinhelling en ben blij dat ik dat niet van mezelf hoef.

Op de terugweg, als ik weer op het vlakke deel ben, zie ik Bastiaan aankomen. Die is even na 12u uit de hut vertrokken. Mijn benen zijn nog niet moe en zonder bepakking loopt het wel lekker. We gaan samen nog een andere helling op, naar rechts (eerder ging ik naar links). We klimmen over een soms spannend en duidelijk minder begaan pad naar de morene wal, een scherpe richel met puin die door een gletsjer is opgestuwd. Bastiaan is het eerste boven en meldt dat hij een meertje ziet en wat bruine geiten. Geen schapen vraag ik nog, want die lopen hier wel op de hellingen. Nee, geiten. Maar ze zijn vrij groot, met hele grote horens. Steenbokken! Wauw, die heb ik nog nooit gezien. Het is een groep van ongeveer 10 dieren. Ze trekken zich niks van ons aan. Heel indrukwekkend.

Er valt ondertussen wat regen, we schuilen, net als de steenbokken aan de overkant, onder een rots. Het is gelukkig een korte bui, we lopen nog een stukje verder om te kijken wat er achter de volgende richel ligt. Onderweg de tweede ontmoeting met het plaatselijke dierenleven: er fluit een marmot vlakbij en Bastiaan ziet hem. Op slechts 10 meter afstand! Onze dag kan niet meer stuk!

Achter de volgende richel ligt ietwat teleurstellend, nog een puinhelling. Er staat een eind verder wel een klein hutje waar Bastiaan graag zou willen schuilen voor de volgende bui, maar ik vind het mooi geweest. We moeten het spannende pad ook nog weer heelhuids terug lopen. Dat kost ongeveer een uur, daarna loopt Bastiaan in wat sneller tempo terug naar de hut en duikt weer ons hok in. Ik ben rond 15u terug en ga met een grote cappuccino in de eetzaal zitten om alle foto's van de afgelopen dagen online te zetten.

Om 18u weer diner, aan dezelfde tafel met dezelfde Duitsers. Weer soep en salade en als hoofdgerecht lasagne. Lekker. En meer dan genoeg. Moe en voldaan op tijd naar bed. Fijne dag gehad!